Dictionary of Greek. 2013.
ανεπιτέχνητος — ἀνεπιτέχνητος, ον (Α) ο φτιαγμένος χωρίς σχέδιο. [ΕΤΥΜΟΛ. < αν στερ. + επιτεχνητός «ο κατασκευασμένος με τέχνη» < επιτεχνωμαι] … Dictionary of Greek
επιτέχνημα — ἐπιτέχνημα, τὸ (Α) [επιτεχνώμαι] τέχνασμα, δόλια επινόηση εναντίον κάποιου … Dictionary of Greek
επιτέχνησις — ἐπιτέχνησις, ἡ (Α) [επιτεχνώμαι] 1. επινόηση, τέχνασμα εναντίον κάποιου («πρὸς πολλὰ δὲ ἀναγκαζομένους ἰέναι πολλῆς καὶ τῆς ἐπιτεχνήσεως δεῑ», Θουκ.) 2. διαμόρφωση ή διατήρηση με τέχνη, με ειδική επεξεργασία («περὶ ἐπιτεχνήσεως τοῡ ψυχροῡ ὕδατος» … Dictionary of Greek
επιτεχνητός — ἐπιτεχνητός, όν (θηλ. και ή) (Α) [επιτεχνώμαι] ο έντεχνα ή τεχνητά κατασκευασμένος … Dictionary of Greek
προσεπιτεχνώμαι — άομαι, Α τεχνάζομαι, επινοώ κάτι επί πλέον με πανουργία. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + ἐπιτεχνῶμαι «τεχνάζομαι, επινοώ δόλους»] … Dictionary of Greek
